Sposób leczenia jest indywidulanie określany dla każdego pacjenta. Zależny od typu oraz od stopnia nasilenia zaburzeń. Chrapanie bez towarzyszącego bezdechu we śnie (tzw. chrapanie asocjalne) leczone jest zabiegowo. W przypadku zespołu bezdechu we śnie podstawową metodą jest oddychanie powietrzem pod dodatnim ciśnieniem w nocy (stosowanie protezy powietrznej czyli aparatu typu cpap, auto-cpap lub bi-pap) W przypadku istotnych zmian anatomicznych będących przyczyną ograniczenia przepływu przez drogi oddechowe możliwe jest leczenie zabiegowe. U chorych z nadwagą konieczna jest redukcja masy ciała.
Wszystkie wymienione metody są dostępne w ramach wykonywanych konsultacji pulmonologicznych lub w ośrodkach współpracujących.